ریکن یاماموتو، برنده جایزه پریتزکر 2024 شد

نویسنده : نووِل گلس
۱۴۰۳/۱/۱۶

ریکن یاماموتو، معمار ژاپنی موفق به دریافت جایزه چهل و ششمین دوره بین المللی پریتزکر 2024 شد. وی  زاده  کشور چین و 78 سال سن دارد. او پس از جنگ جهانی دوم به ژاپن رفت و در سال 1968 از دانشگاه علم و فناوری نیهون فارغ التحصیل شد؛ سپس توانست مدرک کارشناسی ارشد خود را از دانشگاه هنر توکیو دریافت کند. در سال ۱۹۷۳ دفتر معماری خود به نام Riken Yamamoto & Field Shop را تاسیس نمود. ریکن یاماموتو با سفر به کشورها و قاره‌های متعدد به دنبال یادگیری و شناخت تمدن و فرهنگ‌های گوناگون بود و از بسیاری از کشورها از جمله ایتالیا، یونان، ترکیه، مراکش و ... بازدید نمود. آثار معماری او در کشورهای ژاپن، چین، کره و سوئیس قابل مشاهده است.

 

جایزه معماری پریتزکر
این جایزه به عنوان یکی از مهمترین جوایز معماری است که از آن به عنوان نوبل معماری نیز یاد می‌شود و همه ساله این رویداد برگزار شده و جایزه به منظور بزرگداشت معماران برجسته و به آثار معماری ای که کمک به بهبود و ارتقای زندگی بشر می‌کنند؛ اهدا می‌شود.

 

ویژگی پروژه‌های معماری یاماموتو
یاماکاوا اولین پروژه او است که درون یک جنگل واقع شده و مانند یک تراس باز، هر چهار سمت آن در معرض دید است. یاماموتو مرزهای بین قلمروهای عمومی و خصوصی را به عنوان فرصت‌های اجتماعی بازنگری کرد و این باور را داشت که همه فضاها ممکن است غنی شوند و مورد توجه کل جامعه باشند، نه فقط افرادی که آن ها را اشغال می‌کنند. با در نظر گرفتن این موضوع، او شروع به طراحی اقامتگاه‌های تک‌خانواری کرد که محیط‌های طبیعی و ساخته شده را متحد می‌کرد و از مهمانان و رهگذران استقبال می‌ نمود.

شفافیت در فرم ، فلسفه عناصر و مواد در آثار او قابل مشاهده است. تکامل به عنوان یک ویژگی مهم و حیاتی ، رویکرد برنامه‌ریزی شهری او بود. از اقدامات وی می‌توان به گسترش مسکن اجتماعی، پیوند فرهنگ‌ها و نسل‌ها از طریق زندگی رابطه‌ای و متحد کردن مالکان زمین‌ها اشاره کرد.
ساخت اقامت‌های خصوصی، مسکن‌های عمومی، مدارس ابتدایی، دانشگاه و موسسات از زمانی که فاجعه طبیعی ژاپن در سال 2011 رخ داد؛ توسط این معمار پربارتر شده است. او با تطبیق زبان معماری خود با پروژه‌هایی مانند دانشگاه استانی سایتاما (کوشیگایا، ژاپن 1999)، و کتابخانه تیانجین (تیانجین، جمهوری چین 2012)، به تشویق جوامع در ساختمان‌های بزرگ ادامه داد، که نشان دهنده تسلط او در مقیاس بود.

 

برخی از مهمترین آثار او  

 

Nagoya Zokei University, Japan The Circle at Zürich Airport, Switzerland

 

Jian Wai SOHO, China Yokosuka Museum of Art, Japan

 

Fussa City Hall, Tokyo Tianjin Library, China